Her gün ülkenin dört bir köşesinden gelen taciz, tecavüz, ölüm haberleri yükselirken bizler ne yapıyoruz?
Size kimlerin ne yaptığını söyleyeyim,
Kimi haberi okuduktan ‘sonra mini etek giymeseydi’, ‘gece o saatte dışarıda ne işi var’, ‘yolda doğru yürüseydi’ gibi ahlaksızca sözler ederek haberi kapatıyor,
Kimileri insanlığından utanıyor, haykırıyor, bağırıp, çağırıyor ama faydasız,
Kimileri ise hiç bir şey yapmıyor,
Yasa çıkartmıyor mesela,
Kadınlar, çocuklar katledilirken sadece bakıyor,
Bu ülkede Münevver Karabulut’un başına gelenler bile unutuldu...
Bugün Eylül ile Leyla’nın başına gelenler unutulacak mı?
Ne yazık ki evet onları da unutacağız, unutturulacağız!
Çünkü bitmeyecek yine televizyonu açtığımızda küçük bir çocuğun veya bir kadının, kızın, bir annenin başına gelenleri izleyerek üzüleceğiz bugün üzüldüklerimizin yerini yarın yenileri alacak...
Bu kadar zor mu bu pislikleri, sapıkları kendilerini erkek sananları en ağır şekilde, hak ettikleri şekilde cezalandırmak?
Birileri çıkıp bu insanların yüreğine su serpsin bundan sonra cezalar ağırlaştırıldı kimse bunları yapmaya cesaret dahi etmesin desin,
Öldürmek resmen moda oldu ‘eşimle anlaşamadım öldürdüm’, ‘sevgilim benden ayrılmak istedi öldürdüm’ bu kadar mı basit bu kadar mı kolay?
Hele bir de mahkemede pişmanım derse indirimi hemen alır...
‘İyi hal indirimini’ bir caniye, bir sapığa, bir canavara veriyorsunuz.
Daha küçücük minicik bir bebeğin yaşama hakkını alan o pisliğe...
Sizin çocuklarınız sizin için değerli değil mi? Öz kızına tecavüz eden pisliklerden bahsetmiyorum...
Dün öldürülen o çocukların haberlerini okuduğunuzda çocuklarınıza sarılıp öptünüz sıkı sıkı tembihlediniz ama yine sustunuz artık susmaktan vazgeçin,
Çocuk Susar Sen Susma İstismara Sessiz Kalma!