“Takipçi Uğruna Tehlikeye Atılan Gerçekler”

Sabah saatlerinde Çorlu’nun Hıdırağa Mahallesi’nde – halk arasında bilinen adıyla Kore Mahallesi’nde – helikopter destekli büyük bir operasyon düzenlendi. Hemen hemen her ilçeden gelen yüzlerce polis ekipleri, eş zamanlı baskına katıldı. Peki bu sırada sosyal medyada ne oldu? Kendisine “gazeteci” süsü veren bazı sayfalar, vatandaştan gelen teyitsiz bilgileri ve eski arşiv fotoğraflarını paylaşmakta gecikmedi.

Gerçek gazeteciler ise başka bir yerdeydi. Operasyonu yakından takip ettiler, resmi açıklamaları beklediler, sahadaki gelişmeleri gözlemlediler. Çünkü operasyon sırasında dışarıyla iletişim kesilmiş olabilir, güvenlik açısından bilgilerin gizli kalması gerekebilirdi. Ama birilerinin sırf beğeni uğruna attığı o paylaşım, belki de operasyonun diğer ayağını sekteye uğratabilirdi. İşte sorumsuzluk tam da budur.

Aynı tabloyu trafik kazalarında da görüyoruz. Yoldan geçen birinin çektiği fotoğraf, anında sosyal medya sayfalarında paylaşılıyor. Oysa biz, yani gerçek gazeteciler, olay yerine gidiyoruz. Yaz sıcağında, kış soğuğunda saatlerce bekliyoruz. Kazayı geçirenlerin yakınlarına bilgi verildi mi, yaralıların sağlık durumu ne, olayın resmi teyidi geldi mi… işte bütün bunları öğrenmeden haber yapmıyoruz. Bizim amacımız “ilk paylaşan olmak” değil, “doğruyu paylaşmak.”

Bazen bir cinayet oluyor. Failin yakalanması için haberi bekletmemiz isteniyor. Biz bekliyoruz, çünkü işimiz sorumluluk gerektiriyor. Ama sosyal medya sayfaları ne yapıyor? Hemen yayımlıyor. Peki bunun sonucunda ne oluyor? Failin kaçma ihtimali doğuyor, soruşturmanın seyri değişebiliyor.

Şunu bilmek gerekiyor: Gerçek haber sayfalarında neden bilgiler biraz geç gelir? Çünkü biz doğrulama yaparız, çünkü biz teyit ederiz. O sosyal medya hesapları da dönüp dolaşıp bizim verdiğimiz doğru bilgileri alır.

Buradan açık çağrım var:
    •    Yetkililer bu sorumsuz sayfaları mutlaka denetlemeli.
    •    Toplum doğru bilgi ile “beğeni uğruna üretilmiş paylaşımlar” arasındaki farkı görmeli.
    •    Gazetecilik ile “içerik üreticiliği” aynı kefeye konmamalı.

Gazetecilik, toplumun güvenini suistimal etmeden, bilgi kirliliği yaratmadan yapılır. Aksi takdirde ne operasyonlar güvenle yürütülebilir, ne de kamuoyunun haber alma hakkı sağlıklı bir şekilde yerine getirilir.