Komşuluk ilişkileri deyince akla gelen yardımseverlik, saygılı ve nezaketli davranma, beraber aynı apartmanda yaşamanın kurallarını bilmedir. Küçüklüğümden hatırlıyorum komşuluk ilişkileri çok önemliydi, komşuları rahatsız etmeyecek şekilde davranışta bulunulur, gürültü yapılmaz, selam verilir vs., fakat maalesef çok katlı apartmanlarda günümüzde eski komşulardan çok az kaldı.
Pandemi döneminde yaşadığım bir iki örneği vereyim, üç sene önce satın aldığım dairemin üst katına bir aile taşındı ve üstümde oturan kadın salonu spor salonuna çevirdi, uyarmama rağmen spor yapılmaya ve devamlı koltuk ve eşya sesleri gelmeye devam etti, zaten devamlı bağırarak konuşmalarını eklersek (hele bir de misafir gelince futbol maçlarını aratmamaktadır) artık evimde kulaklarımı tıkayarak oturmaya başladım. Kendisine durumu söylediğimde kendisi apartmanın “kütüphane” olmadığını söyledi. Bu ifade zaten tamamen bir anlayışsızlık ve nezaketsizlik örneğidir, diyalog sıfırdır. Apartmanda yaşamanın kuralları vardır, apartman kütüphane değildir, ama spor salonu da değildir.
Başka bir örnek vermek isterim, misafirliğe gittiğim bir yakınımda bir ara gecen sene gece 3 e kadar çocuk sesleri ve koşturmaları devamlı duyuyordum, üst kata çıktım, “aşağıda yaşlı ve hasta olan yakınım var dedim”,”işte çocuklar okul olmayınca koşturuyor”dedi,”sabaha kadar mı?” dedim. (Bu arada bahsettiği çocukların yaşları daha küçük). Daha sonra bana “Çocuklarıma dur,otur,kalk diyemem psikolojileri bozuluyor, rahata alıştılar”dedi. İşte yine size apartmanda yaşamanın kurallarını bilmemenin bir örneği…
Eğer apartman dairesinde komşu olarak başkalarına rahatsızlık veriliyorsa müstakil eve çıkılmalı veya apartmanda yaşandığı sürece diğer komşuları rahatsız etmekten kaçınılmalıdır. Sonuç olarak, herkes rahat yaşamak ister, fakat bu durum başkalarının hayatlarını rahatsız etmeyecek şekilde olmalıdır, iyi günler dilerim…
Pandemi döneminde yaşadığım bir iki örneği vereyim, üç sene önce satın aldığım dairemin üst katına bir aile taşındı ve üstümde oturan kadın salonu spor salonuna çevirdi, uyarmama rağmen spor yapılmaya ve devamlı koltuk ve eşya sesleri gelmeye devam etti, zaten devamlı bağırarak konuşmalarını eklersek (hele bir de misafir gelince futbol maçlarını aratmamaktadır) artık evimde kulaklarımı tıkayarak oturmaya başladım. Kendisine durumu söylediğimde kendisi apartmanın “kütüphane” olmadığını söyledi. Bu ifade zaten tamamen bir anlayışsızlık ve nezaketsizlik örneğidir, diyalog sıfırdır. Apartmanda yaşamanın kuralları vardır, apartman kütüphane değildir, ama spor salonu da değildir.
Başka bir örnek vermek isterim, misafirliğe gittiğim bir yakınımda bir ara gecen sene gece 3 e kadar çocuk sesleri ve koşturmaları devamlı duyuyordum, üst kata çıktım, “aşağıda yaşlı ve hasta olan yakınım var dedim”,”işte çocuklar okul olmayınca koşturuyor”dedi,”sabaha kadar mı?” dedim. (Bu arada bahsettiği çocukların yaşları daha küçük). Daha sonra bana “Çocuklarıma dur,otur,kalk diyemem psikolojileri bozuluyor, rahata alıştılar”dedi. İşte yine size apartmanda yaşamanın kurallarını bilmemenin bir örneği…
Eğer apartman dairesinde komşu olarak başkalarına rahatsızlık veriliyorsa müstakil eve çıkılmalı veya apartmanda yaşandığı sürece diğer komşuları rahatsız etmekten kaçınılmalıdır. Sonuç olarak, herkes rahat yaşamak ister, fakat bu durum başkalarının hayatlarını rahatsız etmeyecek şekilde olmalıdır, iyi günler dilerim…